باری خشم خواننده از آن است که ما حقیقت و زیبایی را با معیار او نمیسنجیم و بدین گونه آن کوتاهاندیش از خواندن هر شعر سخت تهیدست بازمیگردد.
(6، آیدا در آینه)
فکر نکنی نمی خونم ها! هر دفعه همه رو می خونم..خیلی آقایی..
در به در تر از باد زیستم در سرزمینی که گیاهی در آن نمی روید.ای تیز خرامانلنگی پای من از ناهمواری راه شما بود.
فکر نکنی نمی خونم ها! هر دفعه همه رو می خونم..
خیلی آقایی..
در به در تر از باد زیستم در سرزمینی که گیاهی در آن نمی روید.
ای تیز خرامان
لنگی پای من
از ناهمواری راه شما بود.