کــــــافه مُطــــال

 دکتر عباس کاظمی*

 منبع:  http://kazemia.persianblog.ir

چگونه می توان از خلال مفاهیم پایه ای که مطالعات فرهنگی برای بررسی موضوعات مورد مطالعه اش بکار می گیرد به خود مطالعات فرهنگی نظر انداخت؟ در اینجا فرصت بحثی مبسوط نیست بلکه صرفا به برخی از مهمترین مفاهیمی که از طریق آن می توان درباب مطالعات فرهنگی سخن گفت اشاره می کنم[1]

 نیلوفر انسان

منبع: انسان شناسی و فرهنگ

گندم از خانواده ای متمول است که پدرش از خان های دوران پهلوی بوده و املاکش پس از انقلاب توقیف شده اند . دختر دیگر که نام او در داستان ذکر نمی شود نیز پدرش زمین دار بوده است و او نیز بنا بر اتفاقاتی زمین های خود را از دست داده است . این دو دختر تا آنجا که از زبان راوی داستان می شنویم به نحو غریبی از لحاظ ظاهری شبیه به یکدیگرند اما در باطن این گونه نیست.هر دو نیز عاشق پدرهایشان هستند . دختر بی نام قصه در میانه دهه 30 سالگی زندگی خود دچار آشفتگی های ذهنی است که جهت بهبود آنها به روانشناس مراجعه کرده است . او 8 سال است که با گندم قطع رابطه کرده و خود را وقف زندگی و روزمرگی های خویش کرده است. یعنی درست از زمانی که ازدواج کرده دیگر گندمی را که نشاط زندگی اش بوده ندیده است . حالا او که در شلوغی های شهر تهران ، شهری که زیر تبلبغات دنیای مدرن ، شعارهای رسانه ای و عقلانیت بی حد و حصر شهری در حال له شدن است ، به دنبال گندمی است که حلقه پیوند او با گذشته ، دوران خوش جوانی و زاهدان است .

  مراد فرهادپور

 منبع: مجله اینترنتی رخداد

1- مردم ایران بار دیگر به پا خاسته‌اند. جنبش 22 خرداد آن‌چنان آشکارا سیاسی است که به راحتی می‌توان بر اساس آن، و با گوشه چشمی به برخی نوشته‌ها و گفته‌ها و رخدادهای سیاسی چهار سال گذشته، این حقیقت را بار دیگر تکرار کرد که: آری مردم فکر می‌کنند؛ که سیاست یعنی خطر کردن، باور کردن، دفاع کردن، و بسط حقیقتی معین در وضعیتی معین، هرچند که این حقیقت در چارچوب زبان و معرفت مسلط و رسمی چیزی است بیان‌ناپذیر و ناشناختنی و نهایتاً ناموجود و "ناچیز" (خارجی، حاشیه‌ای، رسانه‌ای، شمال شهری)؛ که فرایند سیاسی "چیزی" است فراتر از منافع، مطالبات، هویت‌ها، و تفاوت‌های خاص یا جزیی؛ که سیاست بدون سرکوب تفاوت‌ها حقیقتی کلی را دنبال می‌کند و با این کار هر فرد و هر گروهی را دو نیم کرده، در برابر انتخابی میان امر کلی و منافع جزئی قرار می‌دهد.

  منبع: مرکز تحقیقات و مطالعات رسانه ای همشهری

بونی نورتون پیرس (Bonny Norton Peirce)/موسسه­ی مطالعات آموزشی اونتاریو

ترجمان: کاوه اکبری

گرچه پژوهش کمّی در زمینه‌ی آموزش و یادگیری زبان، جایگاه ویژه‌ای دارد، اما پرسش‌هایی که در این مقاله مطرح می شود نشان می دهد که برخی از مسایل در آموزش زبان را نمی توان صرفاً با اتکای بر آموزه های آماری مورد بررسی قرار داد. تاکید این مقاله بر آن است که آموزش و یادگیری زبان نیازمند بکارگیری نظریه‌ی روش‌شناختی جامع‌تری است تا بتواند افق های گسترده این حوزه را مورد شناسایی قرار داده و موجبات حرکت رو یه جلوی آن را فراهم آورد...

اگر چکشی می­داشتم

صبح می­کوبیدم          شب می­کوبیدم

در سراسر کشور          بیدار در برابر خطر

ما باید متحد شویم

برای دفاع از صلح

 اگر ناقوسی می­داشتم

صبح می­نواختم          شب می­نواختم

در سراسر کشور          بیدار در برابر خطر

ما باید متحد شویم

برای دفاع از صلح

اگر ترانه­ای می­داشتم

صبح می­خواندم          شب می­خواندم

در سراسر کشور          بیدار در برابر خطر

ما باید متحد شویم

برای دفاع از صلح

اکنون مرا چکشی هست

و ناقوسی

و ترانه­ای برای خواندن در سراسر کشور

 چکش عدالت                                                                        و ناقوس آزادی

و ترانه­ی صلح

ترانه­ی صلح

ترانه: ویکتور خارا/ترجمه: احمدشاملو 

  مریم بیرمی

شاید خانه همان قصه­­ی همیشگی آرامش و محبت باشد، یا قصه­های بی­غصه پدربزرگ و مادربزرگ؛ غذاهای خوشمزه، مهیمانی­ها، شب یلدا و عید نوروز؛ مهر مادری یا شاید هم پدری؛ شاید خانه جای­گاه اولین­ها باشد. اولین تجربه، اولین نگاه، اولین تولد، اولین قدم، اولین مثلا عشق، اولین خنده... شاید خانه یک پناه­گاه باشد؛ پناه­گاهی امن برای یار دبستانی که خسته از نامردی­های روزگار و شاید کتک­های راه مدرسه، کلاس بالایی­ها با چشم گریان و دل لرزان بدان می­شتابد...

 الهام نظری

وقتی به جایی به نام خانه می­اندیشم سوالاتی در سرم به جریان می­افتند که: آیا خانه متعلق به من است؟ آیا قلمرویی­ست برای من؟ آیا مامنی شده برای رهایی از هر آن­چه که سخت و استوار است؟ آیا آن هم فقط جای­گزینی است در مقابل محیط برون، تا ساعتی از شبانه روز را در آن بگذرانم؟ یا که خانه، خانه­ی من است برای من؟ نمی دانم!

 هاله میرمیری

روز-داخلی- ساعت  هفت صبح:

کتاب­های روی­هم ریخته، دیوارهایی که با سخنان مهم کاغذ شده­اند، مشکی که آرام در گوشه­ای می­سوزد و عطرش، بوی کندر خانه مادربزرگ را می­دهد. ساعتی که دایره­اش کوچک است... درست به­اندازه­­ی نعلبکی­های زمان فتحعلی­شاه، که تنها می­توانستند استکان­های کمرباریک را بر خود جای دهند. پنجره­هایی که پیش­تر می­توانستی از پشت­شان دنیا را چندرنگ ببینی و حالا شده­اند یک سطح صیقلی و صاف که دنیا را همان رنگی که هست بازمی­نمایانند. نه روشن­تر و نه تیره­تر... حیاط بی­حوض است. .ماهی­های قرمز کوچک هم نیستند که وقتی هندوانه را با ذوق در آب می­اندازیم، هریک به­وری خیز بردارند. صفحه­ای هم نمی­چرخد و سکوت تنها صدایی است که مانده و تنها صدایی که می ماند........... فید اوت.

 نیلوفر انسان

خورجین خاطرات را که زیر و رو می­کنم تا دنبال معنایی از خانه بگردم که روایت­پذیر باشد، به جز آرامش و راحتی در خانه شخصی­مان، که تجربه­هایی غیر تاریخی­اند، چیز دیگری به ذهن­ام نمی­رسد. احساس تعلق به هیچ خانه­ای نداشتم و از هیچ خانه­ای خاطره­ی پررنگی در ذهن­ام نیست. احساس می­کنم که خانه­ی پدری(و البته مادری!) به معنای خانه­ای که خاطرات کودکی در آن رقم خورده، برای­ام تهی از هرگونه معنایی است...

 مارال فرخی

قرار است چند خطی درباره­ی "خانه" بنویسم و درباره­ی این­که چه معنایی را در ذهنم تداعی می­کند... وقتی داشتم فکر می­کردم که چه بنویسم و از کجا شروع کنم یاد نقاشی­های دوران کودکی­ام افتادم که عنصر اصلی بیشترشان خانه­ای بود پشت به کوه­هایی که خورشید خانوم از بالای­اش می­تابید... حالا هم وقتی به "خانه" فکر می­کنم تصویری کمرنگ از خانه­ای رویایی در ذهنم شکل می­گیرد و لحظه به لحظه پررنگ­تر می­شود...

Memetics has become a popular and widely-used concept/method in many areas, including cultural studies. However, I believe Memetics has some fundamental methodological problems. In this article, I have tried to show some of my main concerns regarding this methodological movement. Memetics uses the fact that Darwinian evolution is merely an abstract algorithm that can be applied to anything as long as it meets three main criteria (explained in details bellow). Memetics, is a form of theories of cultural evolution which tries to show a strong analogy between how genes evolve and how memes, defined as the units of culture, evolve. I have tried to show that drawing such a strong analogy, which is the defining characteristics of Memetics, is a mistake. 

 الهام نظری

امپراتوری نشانه­ها

نویسنده: رولان بارت

ترجمان: ناصر فکوهی

تهران؛ نی؛ 1384

امپراتوری نشانه­ها، نوشته­ی رولان بارت در سال 1970 در پاریس و در سال 1383 با ترجمه­ی ناصر فکوهی در ایران منتشر شد. شاید بتوان گفت که بارت در این کتاب با نگاهی انسان­شناختی به توصیف ژاپن پرداخته است. البته گفتن این نکته حایز اهمیت است که بارت هیچ وقت خود را انسان­شناس نمی­دانسته؛ ولی تمایل بارت به روزمرگی، به لحظات ساده و پیش پا افتاده، به اشیا و نشانه ها، بی شک از نوعی نگاه انسان­شناسانه در او ریشه می­گیرد. نگاهی که بارت در دیدن ژاپن و نوشتن این کتاب به کار برده است.