فروغ

  به جست و جوی تو

بر درگاه کوه می­گریم،

در آستانه­ی دریا و علف.

به جست­و جوی تو

در معبر بادها می­گریم

در چارراه فصول،

در چارچوب شکسته­ی پنجره­یی

که آسمان ابرآلوده را

                          قابی کهنه می­گیرد.

................

به انتظار تصویر تو

این دفتر خالی

                  تا چند

تا چند

       ورق خواهد خورد؟

                                       (مرثیه، مرثیه­های خاک)