بر کدام جنازه زار می­زند این ساز؟

بر کدام مرده­ی پنهان می­گرید

این ساز بی­زمان؟

در کدام غار

بر کدام تاریخ می­موید این سیم و زه، این پنجه­ی نادان؟

                                    بگذار برخیزد مردم بی­لبخند

                                    بگذار برخیزد!

زاری در باغچه بس تلخ است

زاری بر چشمه­ی صافی

زاری بر لقاح شکوفه بس تلخ است

زاری بر شراع بلند نسیم

زاری بر سپیدار سبز بالا بس تلخ است.

بر برکه­های لاجوردین ماهی و باد چه می­کند این مدیحه گوی تباهی؟

مطرب گورخانه به شهر اندر چه می­کند

زیر دریچه­های بی­گناهی؟

                                    بگذار برخیزد مردم بی­لبخند

                                    بگذار برخیزد!

                                    (بدون عنوان، در آستانه)