در آوار مغرورانهی شب، آوازی برآمد
که نه از مرغ بود و نه از دریا.
و بار خستگی تبار خود را همه
من
بر شانه های فرو افتادهی خویش
احساس کردم.
(سرود آن کس که برفت و
آن کس که بر جای ماند ؛
آیدا: درخت و خنجر و خاطره)
ممنون از انتخاب مناسبت!
ممنون از انتخاب مناسبت!