هجرانی

سلام.
سال نو (هر چند دیر ) مبارک.
نمیدونم چرا چهارماه چیزی ننوشتم.
بعد از توفیق اجباری تعطیلی بلاگ اسکای یه ذره فرصت گیر نیومد، یه ذره تنبلی کردم، یه ذره...،خلاصه یه چند تا یه‌ذره باعث شد که این همه وقت خیل عظیم علاقه‌مندانم رو حسرت به دل بذارم.(پپسی اضافه کسی نداره)
تو این مدت یه اتفاق خیلی مهم راجع به شاملو افتاده. کتاب معروف« دن آرام» با ترجمه‌ی شاملو به بازار اومده. این کتاب ـ از خودش که بگذریم ـ یک شاهکار ترجمه‌ست. بیشترین استفاده‌ی ممکن از کتاب کوچه در این کتاب صورت گرفته و نزدیک به سی‌سال زیر دست شاملو بوده تا امروز با قیمت فضایی ۱۸۰۰۰۰ ریال در دو جلد منتشر شه. من دارم روزی یه بلیط اتوبوس
از نوع ۲۰ تومنی صرفه جویی می‌کنم تا بتونم به زودی کتاب رو بخرم. بلیط اضافه اگر دارید ممنون می‌شم.
جدیدترین موضوع شاملویی‌ای که ذهنم رو مشغول کرده « مقدمه‌ی حافظ شیراز» مربوط به قبل از انقلابه که شاملو در اون طوری حافظ و اشعارش رو بررسی کرده که جدا حیرت زده شدم.
با اینکه نوار اشعار حافظ رو با صدای شاملو شنیده بودم ولی نمی‌دونستم یه همچین مقدمه‌ای هم پشت اون کار وجود داره. در آینده راجع به شاملو و حافظ بیشتر حرف می‌زنم.همین دو تا شاعر رو که بیشتر نداریم.(دیدگاه فراشاملو گرایانه)
و اما ...
حول و حوش نوروز می‌خواستم یه مطلب عیدانه بنویسم که تنبلی نذاشت. حالا هم با اینکه یه‌ماهی از بهار گذشته، واسه خالی نبودن عریضه یه شعر از شاملو ـ که احتمالا تو حال و هوای نوروز گفته ـ می‌نویسم. تا بعد...

هجرانی

سین هفتم
             سیب سرخی‌ست
حسرتا
         که مرا
                نصیب از این سفره‌ی سنت
                                                    سروری نیست.
شرابی مردافکن در جام هواست.
شگفتا
        که مرا
              بدین مستی
                             شوری نیست.
سبوی سبزه‌پوش
                      در قاب پنجره ـ
آه
  چنان دورم
               که جز نقش بی‌جانی نیست.
و کلام مهربان
                 در نخستین دیدار بامدادی ـ
فغان
     که در پس پاسخ و لبخند
                                     دل خندانی نیست.

بهاری دیگر آمده‌است
                           آری
          اما برای آن زمستان‌ها که گذشت
نامی نیست
نامی نیست.
   
                                  هجرانی(ترانه‌های کوچک غربت)