صدایی
بودم منو
معنایی یافتم. (ابراهیم در آتش)
هستی
بر سطح می‌گذشت
غریبانه
موج‌وار
دادش
در جیب و بیدادش بر کفکه ناموس و قانون است این.
(پدران و فرزندان)
آهنگ درونی
نوعی قافیه یا ردیف یا به طور کلی نوعی همآوایی واژگان در درون سطور یک شعر است. آهنگ درونی را می‌توانیم در شعرهای کهن هم به وفور بیابیم، با این تفاوت که در آنجا تنها به زیباتر شدن یک شعر کمک می‌کرد ولی در شعر سپید یکی از مهم‌ترین ابزارهای موجود در دست شاعر است.در حقیقت در هنگام ساخت یک شعر سپید، چون شاعر نمی‌خواهد خود را ملزم به قاعده‌ای خاص و از پیش تعیین شده کند، هر جا که واقعا نیاز به همآوایی واژگان و یا وجود چیزی مانند قافیه را احساس کند در همانجا آن را در شعر خود می‌گنجاند و دیگر نگران این نیست که حتما قافیه را در انتهای مصراع و یا قبل از ردیف بیاورد.
نه
ارواح نه اشباح نه قدیسان کافورینه به کفنه
عفریتان آتشین گاو سرنه
شیطان بهتان‌خورده با کلاه‌بوقی منگولهدارشنه ملغمه‌ی بی قانون مطلق‌های متنافی.
(در آستانه)
کاوه جان سلام
واقعآ خسته نباشی . من که استفاده کردم از مطالب .
خيلی جالب بود . به کارت ادامه بده .
از نظر قالب هم بايد بگم که به نظر من مشکلی نداره .
به قول فرهاد ... گفتنيها کم نيست ...
میگم این شاملو هم عجب دنیایی داره
من اطلاعاتم راجع به اين نوع شعر اوچيکه .
موفق باشی .
تفللد تم مبالک
راستی کار رمان به کجا رسید ؟
کار جدیدی ضبط کردین؟
میبینمت
تولدت رو من نتونستم حضوری تبریک بگم...ولی حالا هم نمیگم!! بعداً سر فرصت....خوب بود مرسی.
سلام. می خوانیم...درود...منتظریم.
سلام . خوبه . خوبه . کتاب انگشت و ماه رو اگر نخوندی بخون . شاغد باش و دیر زی ...
Salam
chera farsi neminevise?
man mikham bazkhorde toolai bezaram!
fasri ke dorsot shod minevisam!
monteha nemidoonam chera kollan baraye har matlabet ye bazkhord boshtar nemishe gozasht!
khob vaghti inam dorost shod minevisam!
ya baraye matlabe badi!
albate be nazaram hamin bazkhord ham be andazeye kafi toolani shod ke asabani shi mogheye khoondan cheshmet dard begire.
pas fekr konam dige kafi bashe!