در گوشه یی از تالار
پدربزرگ ایستاده است
در گوشه یی دیگر
ده تن نوه گان او
و بر سطح میز
نه شمع
در گرده ی نانی
برنشانده.
مادران
مویه کنان
موی از سر برمی کنند
کودکان خاموشند
و آزادی
از پشت دریچه نظاره می کند
و آه می کشد.
(یانیس ریتسوس، ترانه های میهن تلخ، ت: شاملو)