با ما گفته بودند: «آن کلام مقدس را با شما خواهیم آموخت لیکن به خاطر آن عقوبتی جانفرسای را تحمل میبایدتان کرد.» عقوبت دشوار را چندان تاب آوردیم آری که کلام مقدسمان باری از خاطر گریخت!
بند آخر شعر عقوبت از دفتر شکفتن در مه
شاملو تنها در چند سطر به اعجاز فریبکاریای را نشات میدهد که گرچه از دید خودش به طور مشخص به برههی زمانی خاصی برمیگردد اما شاید در زندگی خیلیها قبل و بعد از شاملو نیز تکرار شده باشد. ترفندی که هنوز برای تحمیق مردم به کار میرود خود اگر چه کوس رسواییاش بر زبان شاعر عالم را پر کرده باشد.